മുറ്റത്ത്
ഒരു വെയില് വന്ന് നില്പ്പുണ്ട്.
ഏകാന്തതയില്
ഒഴുകി നടക്കുകയായിരുന്നു
ഞാന് വന്നു കയറുമ്പോള്
മുത്തി.
ആരാ മനസ്സിലായോ....
കേക്ക്ണ്ണ്ടോ...
കൊച്ചുമോനാ....
എവിടേ.....
ഓര്മ്മകളുടെ ശ്മശാനത്തില്നിന്ന്
ഏറെ ദൂരം നടന്ന്
മുത്തി വന്നു...
വിത്തിന്റെ മഴക്കണക്ക്,
ഞാറ്റുവേലകളുടെ വഴിക്കണക്ക്,
നാട്ടുമരുന്ന്, ഊത്ത് മന്ത്രം,
യക്ഷികളുടെ ചുടല നൃത്തം
എല്ലാം നിനക്കോര്മ്മയുണ്ടോ...
പെറ്റ ചാപിള്ളകള് ,
നോറ്റ നാവോറുകള്
എത്രയെന്ന് നീ പറയുമോ.....?
എന്റെയോര്മ്മ എന്നേ മരിച്ചു...
തലതല്ലി ചാകുമേ ഞാനെന്ന്
ഒരു മഴ.
രൗദ്രതാളത്തില് ഇടംവലംചുറ്റി
ഒരു കാറ്റ്
വിളറിവെളുത്ത് ഒന്നും മിണ്ടാതെ
വീട്.
നീ പോയതിന്റന്ന്
കഥകളൊക്കെ കൊട്ടിയടച്ചു.
എന്റെ ഓര്മ്മത്തെറ്റാണ്
ഈ മഴ
ഞാന് ഊതിക്കെടുത്താന് മറന്ന അടുപ്പാണ്
ഈ വേനല്.
എന്റെ പകര്ന്നാട്ടമാണ്
ഈ വൃഷ്ടിദോഷങ്ങള്
തെക്കോട്ടെടുക്കുമ്പോള്
മുത്തിയുടെ ചുണ്ടില്
ആര്ക്കുമില്ലാതെ
കുറെ പുരാവൃത്തങ്ങള്
മരിച്ചു കിടക്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടു.
എന്റെ കൂട്ടുകാര്
Sunday, March 13, 2011
Saturday, March 5, 2011
ചുവന്ന സ്ലീവ്ലെസ്സ്
കൈവഴിയെ “ഷാളു”തിരും
പലകുറി
നിന് വിരലുകള്
കീബോര്ഡില് നൃത്തം വയ്ക്കുമ്പോള്
ഇടംകൈത്തുടയില്
വെളുത്തൊരൊറ്റനാണയം
ചിരിച്ചു നില്ക്കും.
അതെന്നെ “യേട്ടാ”യെന്ന്
കൊഞ്ചിവിളിക്കുംമ്പോലെ....
നമ്മള് പഴയൊരെഞ്ചുവടിയില്നിന്നു-
റങ്ങിയുണര്ന്നപോലെ....
ഓരോര്മ്മവന്നെന്നെ
മുടികോതിയുണര്ത്തുംപോലെ....
വെളുത്തു തിണര്ത്തൊരൊറ്റനാണയം -
അതിനകത്ത്
പഴയൊരു നിഷ്ക്കളങ്കത
എന്നെയാര്ദ്രമായ് നോക്കവെ.
കൊത്തങ്കല്ലാടിക്കളിച്ച പകലുകള് ,
മഴക്കുതിപ്പേന്തിയൊഴുകുന്ന തോടുകള് ,
മുറ്റത്തെ പൂഴിയില്
ചുടുമൂത്രം തളിച്ചുണര്ത്തിയ
കുഴിയാനകള്,
തീരാക്കഥകള് ചിക്കി വിടര്ത്തിയ
ഉച്ചവെയിലോട്ടങ്ങള്,
മുറ്റത്തെ നെല്ലിന്
കാവല്ക്കിളികളായ് നമ്മള്
പാല്ക്കതിരീമ്പിവലിച്ചു-
നടന്നതോര്ക്കുന്നുവോ...
പാടത്തുനമ്മള് രണ്ടു പച്ചക്കുതിരകള്
മിസ് വിമല മല്ഹോത്ര
ചുവന്ന സ്ലീവ്ലെസ്സില് നിങ്ങടെ
ഇടം കൈത്തുടയിലെ
വെളുത്ത ഒറ്റനാണയം....
അതിലെ നിഷ്ക്കളങ്കത....
എനിക്ക് തലചുറ്റുന്നു...
വിമല....
നിങ്ങള്ക്ക്...
ഈ സ്ലീവ്ലെസ്സ് ഒട്ടും ചേരില്ല....
പലകുറി
നിന് വിരലുകള്
കീബോര്ഡില് നൃത്തം വയ്ക്കുമ്പോള്
ഇടംകൈത്തുടയില്
വെളുത്തൊരൊറ്റനാണയം
ചിരിച്ചു നില്ക്കും.
അതെന്നെ “യേട്ടാ”യെന്ന്
കൊഞ്ചിവിളിക്കുംമ്പോലെ....
നമ്മള് പഴയൊരെഞ്ചുവടിയില്നിന്നു-
റങ്ങിയുണര്ന്നപോലെ....
ഓരോര്മ്മവന്നെന്നെ
മുടികോതിയുണര്ത്തുംപോലെ....
വെളുത്തു തിണര്ത്തൊരൊറ്റനാണയം -
അതിനകത്ത്
പഴയൊരു നിഷ്ക്കളങ്കത
എന്നെയാര്ദ്രമായ് നോക്കവെ.
കൊത്തങ്കല്ലാടിക്കളിച്ച പകലുകള് ,
മഴക്കുതിപ്പേന്തിയൊഴുകുന്ന തോടുകള് ,
മുറ്റത്തെ പൂഴിയില്
ചുടുമൂത്രം തളിച്ചുണര്ത്തിയ
കുഴിയാനകള്,
തീരാക്കഥകള് ചിക്കി വിടര്ത്തിയ
ഉച്ചവെയിലോട്ടങ്ങള്,
മുറ്റത്തെ നെല്ലിന്
കാവല്ക്കിളികളായ് നമ്മള്
പാല്ക്കതിരീമ്പിവലിച്ചു-
നടന്നതോര്ക്കുന്നുവോ...
പാടത്തുനമ്മള് രണ്ടു പച്ചക്കുതിരകള്
മിസ് വിമല മല്ഹോത്ര
ചുവന്ന സ്ലീവ്ലെസ്സില് നിങ്ങടെ
ഇടം കൈത്തുടയിലെ
വെളുത്ത ഒറ്റനാണയം....
അതിലെ നിഷ്ക്കളങ്കത....
എനിക്ക് തലചുറ്റുന്നു...
വിമല....
നിങ്ങള്ക്ക്...
ഈ സ്ലീവ്ലെസ്സ് ഒട്ടും ചേരില്ല....
Subscribe to:
Posts (Atom)